พญาไร้ใบ

พญาไร้ใบ

ชื่ออื่น พญาร้อยใบ, เกี๊ยะเจียน, เคียะจีน (เชียงใหม่), เคียะเทียน (เหนือ)

ชื่อวิทยาศาสตร์ Euphorbia tirucalli Linn. 

ชื่อวงศ์  EUPHORBIACEAE

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
เป็นไม้ยืนต้นทรงพุ่มขนาดเล็กสูง 3-7 ม. แตกกิ่งก้านสาขามาก ลำต้นกิ่งก้านกลมสีเขียว ใบมีไม่มาก ขนาดเล็กมากปลายแหลม ดอกช่อออกเป็นกระจุก ตามข้อหรือปลายกิ่ง สีขาวอมเหลือง ผลเล็กๆมีสามพูมีขนสีน้ำตาล มีน้ำยางสีขาว ซึ่งมีฤทธิ์กัด  เกิดตามป่าดงดิบแล้ง ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด หรือกิ่งชำ
สรรพคุณทางสมุนไพร
ใบและราก   รสเฝื่อน ตำพอกแก้ริดสีดวงทวาร
ต้น   รสเฝื่อน  ต้มดื่มแก้ปวดท้อง  แก้กระเพาะอาหารอักเสบ  ตำพอกแก้กระดูกเดาะ แก้ปวดบวม
ราก   รสเฝื่อน ต้มดื่มแก้ธาตุพิการ ระบายท้อง ต้มกับน้ำมะพร้าวทาแก้ปวดท้อง
ยาง   รสเมาเบื่อร้อน มีพิษกัดมาก  ใช้กัดหูด ทาแก้ปวดข้อ เข้าตาอาจบอดได้

คำเตือน ในยางขาวมีสาร 4 deoxyphorbol และอนุพันธ์ ซึ่งมีฤทธิ์ระคายเคืองอย่างแรง และเป็นสารร่วมก่อมะเร็ง  เมื่อสัมผัสกับน้ำยางขาวจากต้นจะทำให้ผิวหนังอักเสบ บวมเป็นผื่นแดง หากเข้าตาอาจทำให้ตาบอด จึงควรระวังในการใช้