พลู

พลู

ชื่อสามัญ  Piper  betle  Linn.

ชื่อวงศ์  Fam. : PIPERACEAE 

ชื่ออื่น  พลูจีน , พลูเหลือง, พลูทอง, พลูทางหลาง , พลูเขียว ,ปู (เหนือ)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ต้น      เป็นพรรณไม้เถาเลื้อยยาว  ก่อนที่ จะปลูกพรรณไม้นี้ต้องหาค้างให้มันยึดเกาะ และจะมีรากเป็นกระจุก        ออกมาตามเถา สามารถจับแน่น  กับสิ่งที่มันยึดเกาะอยู่

ใบ       เป็นใบเดี่ยว  ใบอ่อนจะเป็นสีเขียว และใบแก่สีจะเข้มขึ้น  ก้านใบมีความยาวประมาณ  5  ซม.  จะออกตามเถาบริเวณตา  ใบ จะมีกลิ่นฉุน  พลูนั้นจะมีหลายชนิดคือพลูจีน  พลูเหลือง  พลูเขียว  และพลูทองหลาง

การขยายพันธุ์          โดยการปักชำ  ตาม บริเวณที่ชื้นแฉะ และมีหลัก ที่รากพลูสามารถ ยึดเกาะได้

ส่วนที่ใช้   ใบ  ใช้เป็นยา

สรรพคุณทางสมุนไพร

ใบ             แก้ปวดฟัน แก้รำมะนาด แก้ปากเหม็น ขับลมในลำไส้ แก้ท้องอืด แก้ปวดท้อง แก้ท้องเสีย กระตุ้นให้กระปรี้กระเปร่า ใช้ภายนอก แก้ปวด บวกฟกช้ำ ฆ่าเชื้อหนองฝีวัณโรค แก้การอักเสบของเยื่อจมูกและคอ แก้กลาก แก้น้ำกัดเท้า แก้คัน แก้บวมพิษ ลนไฟนาบท้องเด็ก แก้ปวดท้องและแก้ลูกอัณฑะยาน