ลำเพ็ง

ลำเพ็ง

ชื่อท้องถิ่น

ลำเพ็ง ลำเท็ง ผักกูดแดง

ชื่อวงศ์

PTERIDACEAE

ชื่อวิทยาศาสตร์

Stenochlaena palustris (Burm. f) Bedd.

ลักษณะลำต้น

เป็นไม้เถาเลื้อยเกาะยึดติดไม้อื่น

ลักษณะใบ

คล้ายยอดผักกูด สีแดงอมน้ำตาล ขอบใบหยักเล็กน้อย ผิวใบด้านหน้าเรียบมัน หลังใบมีเส้นใบนูน ใบแก่จะแข็ง

ส่วนที่ใช้เป็นอาหาร

ยอด ใบเพสลาด

ใช้เป็นอาหารประเภท

ยอดเป็นผักเหนาะ แกงเลียง ผัด

รสชาติ

จืดเย็น

สรรพคุณทางสมุนไพร

ใช้ใบตำผสมกับดินประสิวดิบเล็กน้อยโปะกระหม่อมเด็กแก้ร้อนใน ทั้งต้น ต้มแก้ไข้ผ้าง ไข้พิษ ไข้ปวดหัวตัวร้อน ไข้หวัด หืดหอบ ไข้สันนิบาต  นอกจากนี้ลำเพ็งยังมีสรรพคุณเป็นยาสมุนไพร ใช้รากลำเพ็งรักษาแผลงูกัด ยอดอ่อนมีสรรพคุณบำรุงเลือด เถาใช้เป็นยาบำรุงหญิงที่เพิ่งคลอดลูก