ชื่อวิทยาศาสตร์ citrus maxima
ชื่อวงศ์ Rutaceae
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ส้มโอเป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก แตกกิ่งก้านสาขาที่เรือนยอด ลำต้นมีสีน้ำตาล มีหนามเล็ก ๆ สูงประมาณ 8 เมตร ใบเป็นแผ่นหนาสีเขียวเข้ม โคนก้านใบมีหูใบแผ่ออกเป็นรูปหัวใจ แผ่นใบเหมือน มะกรูด คือแบ่งใบเป็น 2 ตอน แต่ขนาดใบใหญ่กว่า ใบหนาแข็ง มีสีเขียวแก่ มีกลิ่นหอม ดอกออกเป็นช่อสั้นหรือดอกเดี่ยว ตามบริเวณง่ามใบ มีสีขาว ปลายกลีบมนมี 4 กลีบ กลางดอกมี เกสร 20-25 อัน ผลกลมโต บางพันธุ์ตรงขั้วมีจุกสูงขึ้นมา ผิวผลเมื่อยังอ่อนมีสีเขียว เมื่อแก่จัดเปลี่ยนเป็นสีเขียวอมเหลือง ผิวของผลไม่เรียบ ผิวของเปลือกผลมีต่อมน้ำมันกระจายทั่วไป ภายในผลเป็นช่อง ๆ มีแผ่นบาง ๆ สีขาวกั้นเนื้อให้แยกออกจากกัน เนื้อแต่ละส่วนเรียกว่า "กลีบ" มีรสหวานหรือหวานอมเปรี้ยว มีเมล็ดฝังอยู่ระหว่างเนื้อมากกว่า 1 เมล็ด ผลส้มโอมีเปลือกหนาทำให้สามารถเก็บรักษาได้นาน มีวิตามินซีมาก
สรรพคุณทางสมุนไพร
ผลของส้มโอมีประโยชน์ในด้านการขับลมในกระเพราะอาหารบำรุงสายตาและช่วยลดกรดไหลย้อนได้ในส่วนดอกของส้มโอหากรับประทานสดจะช่วยลดอาการปวดกระเพาะอาหาร ปวดกระบังลม ขับลมในท้อง ขับเสมหะ
เปลือกของส้มโอเอามาตำใช้พอกแผลที่เป็นหนอง เป็นฝีเพราะจะช่วยฆ่าเชื้อโรคและถ้าเอามารับประทานจะช่วยในเรื่องอาการจุกอัดแน่นอกและใช้ขับลมขับเมหะได้อีกด้วย เมล็ดในของผลส้มโอเคี้ยวแล้วกลืนจะมีสรรพคุณช่วยบรรเทาอาการใส้เลื่อน และลำไส้หดตัวผิดปกติ
ราก จะช่วยรักษาอาการไอ เป็นหวัด แก้อาการปวดของท้องน้อยและถ้าหากท่านเป็นอีกหนึ่งคนที่มีปัญหาเลือดออกตามไรฟันส้มโอช่วยท่านได้เพราะในส้มโอมีวิตามินสูงที่จะเข้าไปช่วยเสริมสร้างเหงือกและยังมีแคลเซียมที่จะช่วยให้ฟันแข็งแรงอีกด้วย
บทความ
