พริกไทย

ชื่อวิทยาศาสตร์ :  Piper nigrum  L.
 ชื่อสามัญ :  Black Pepper
ชื่อวงศ์ :  Piperaceae
ชื่ออื่น : พริกน้อย (ภาคเหนือ)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ 

                 เป็นไม้เลื้อยมีทั้งต้นตัวผู้และต้นตัวเมีย ลำต้นมีข้อและป้องชัดเจน ใบเดี่ยวออกสลับ รูปไข่หรือรี ปลายใบแหลม โคนใบมนกลมหรือแหลมเล็กน้อย ใบมีขนาดกว้าง 3.5 - 6 ซม. ยาว 7 - 10 ซม. เส้นใบที่บริเวณโคนใบมี 3 - 5 เส้น ดอกออกเป็นช่อและออกตรงข้ามกับใบ ช่อรูปก้านใบยาว 10 - 20 มม. ติดอยู่ตามแกนช่อดอกรองรับดอก รังไข่กลมปลายเกสรแยก 3 - 6 แฉก ช่อดอกตัวผู้มีดอกที่มีเกสรตัวผู้ 2 อัน ผลรวมกันบนช่อยาว 5 - 15 ซม. ผลรูปทรงกลมขนาด 4 - 5 ซม. แก่แล้วมีเมล็ดสีดำ ภายในมี 2 เมล็ด

สรรพคุณทางสมุนไพร

ดอก ใช้แก้ตาแดงเนื่องจากความดันโลหิตสูง
เมล็ดพริกไทย ใช้เป็นยาช่วยย่อยอาหาร ย่อยพิษตกค้างที่ไม่สามารถย่อยได้ ขับเสมหะ บำรุงธาตุ แก้ท้องอืด แก้ปวดท้อง ขับเหงื่อ ขับปัสสาวะ แก้ลมอัมพฤกษ์และระดูขาว ในเมล็ดพริกไทยมีสารไปเปอรีน และสารฟินอลิกส์ ซึ่งเป็นสารต้านอนุมูลอิสระ มีสรรพคุณช่วยป้องกันมะเร็ง มีฤทธิ์กระตุ้นประสาท และแก้โรคลมชักหรือลมบ้าหมูได้

ใบ ใช้แก้ลมจุกเสียด แก้ปวดมวนท้อง

เถาพริกไทย ใช้แก้เสมหะในทรวงอก และอาการท้องร่วงขั้นรุนแรง และท้องเดินหลายๆ ครั้ง

ราก ใช้ขับลมในลำไส้ แก้ปวดท้อง วิงเวียน และช่วยย่อยอาหาร
น้ำมันหอมระเหยในพริกไทย ช่วยลดน้ำหนัก และสามารถใช้นวดส่วนที่ต้องการลดได้