บังกาย
ชื่อท้องถิ่น
บังกาย ฝีเสื้อ กะดังบาย(ภาคใต้) กะตังแดง (กรุงเทพ) , เขือง บังใบ กะตังใบ กะตังบาย (ภาคกลาง) , กะลังใบ เขืองแขงม้า (ภาคเหนือ)
ชื่อวงศ์
LEEACEAE
ชื่อวิทยาศาสตร์
Leea indica Merr.
ลักษณะทางวิทยาศาสตร์
ต้นออกเป็นพุ่มโปร่ง สูงประมาณ 3 เมตรลักษณะใบใบเลี้ยงคู่ ใบเรียว ปลายแหลม ขอบใบเป็นหยัก ผิวหน้ามัน หลังใบมีเส้นใบนูน ก้านใบแต่ละก้านมีใบ 3-5 ใบ แตกออกเป็นชิ้น ๆ ตามข้อลำต้นลักษณะดอกดอกตูมสีเขียว ออกดอกส่วนยอด ดอกบานสีขาว
ลักษณะผลผลแก่สีเขียว ผลสุกสีดำ
ส่วนที่ใช้เป็นอาหารยอดอ่อน ยอด ดอกใช้เป็นอาหารประเภทใช้ยอด ผลอ่อน และดอกทำผักเหนาะรสชาติฝาด มัน
สรรพคุณ
รากใช้ขับเหงื่อ แก้ไข้ แก้ปวดเมื่อยตามร่างกาย แก้บิดและแก้ท้องร่วง
ยาพื้นบ้านอีสานใช้รากผสมลำต้นขมิ้นเครือ ลำต้นเมื่อยดูกและรากตากวาง ต้มน้ำดื่มแก้ท้องเสียภาคเหนือใช้เข้าตำรับยาดองเหล้าบำรุงกำลังเรียกว่าเขืองแข้งม้า โดยใช้ส่วนของรากรากแก้ปวดเมื่อยตามร่างกายและช่วยขับลม