อ้อยแดง

อ้อยแดง

ชื่อสามัญ  Saccharum officnarum Linn.

ชื่อวงศ์   Fam. : GRAMINEAE

ชื่ออื่น อ้อยดำ อ้อยตาแดง อ้อยขม

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ต้น      เป็นพืชจำพวกหญ้า ลำต้นกลมยาว เป็นปล้อง ๆ เนื้ออ่อนฉ่ำน้ำ เปลือกมีสีแดงอมม่วง มีตาออกตามข้อ

ใบ       ใบแคบยาวเรียว มีขนสากคาย อ้อยแดงมีหลายพันธุ์ หมอพื้นบ้านนิยมใช้พันธุ์ที่มีเปลือกสีแดงเข้มและใบสีเขียว กาบเขียวอ่อนมาทำยา ส่วนพันธุ์ที่มีใบสีม่วงจะมีฤทธิ์ขับและร้อนแรงเกินไป

การขยายพันธุ์          ขยายพันธุ์โดยใช้ลำต้นที่แก่จัด

ส่วนที่ใช้   เปลือกต้น ชายอ้อย ลำต้น

สรรพคุณทางสมุนไพร

เปลือกต้น    แก้ตานขโมย แก้แผลเน่าเปื่อย

ชานอ้อย    แก้แผลเรื้อรัง และแก้ฝีอักเสบบวม

ลำต้น   แก้ร้อนใน ขับปัสสาวะ ขับเสมหะ แก้หือดไอ แก้คลื่นไส้อาเจียน แก้ไข้สัมประชวน แก้ปัสสาวะพิการ ขับนิ่ว แก้ท้องผูก บำรุงกระเพาะอาหาร แก้ขัดเบา บำรุงธาตุ แก้สะอึก แก้ตัวร้อน และแก้พิษตานซาง